برای رسیدن باید رفت وباید برای رفتن از خیلی چیزها بایدگذشت.
پیوسته و آرام باید از کوچه دلتنگی ها عبور کرد و اگر چراغی در آن موقع از شب سو سو میزند چراغ دلی است که بسوی معبود روشن گشته است.
روزها گذشت احساسات خاموش گشت و آنچه ماند تنهایی بود و تنهایی.
پسر خوب و نجیب مازندران در باور نمی گنجند بعد از روزها و هفته هاو ماهها یاران و همکارانت با مروارید دیدگان خویش هنوز هم در فراغت ناله سر بدهند و نجوا مازندرانی را زمزمه کنند چون تو بودی که همیشه در هرفرصت و هر زمان اصرار به گویش مازندرانی داشتی و در دلت برای مظلومیت مازندران و مازندرانی گریستی .
جابرعزیز و نجیب پائیز حزن آمیز ی که تور را از شاخه های در خت تنومند زندگی جدا کرد در یک چشم بهم زدن با همه رنگ های زیباو دل فریبش هم رفت و دست زمان زود کذر را در دستان سرد زمستان سپرد .
جابرعزیز،کلبه زندگی ات در فراغ تو در زمستان سرد،سردترازهرخانه ایی در این شهر بود و ذستان غنچه هایت، هستی و عرفان در دستان مهر مهرانگیزی بود که در فراغت مچاله و خرد و پیر شده است.
مرد،مردان قلم بهار رسیده است و نسیم خوش زندگی برصورت و دل آدم های یخ زده میوزد تابودن ونفس کشیدن را به کسانی بیاموزد که ماندن خویش را بر مسند دنیا پرستی مدیون قلم تو میدانستند.
جابر عزیز،پسر خوب مازندران ،بنرها و پوسترهایت به رسم برداشته شد و دریغ از اهدا شاخه ایی از گل از سوی همین دنیا پرستان برمزارت .
پسر خوب مازندران ،کاروان شتر سوران در حال حرکت است و صدای زنگوله شترها در این دنیای غوغا سالاری بگوش میرسد که زمان نشستن شترها درب منازل به نوبت میرسد ولی عده ایی پنجره های خود را دوجداره کرده اند که نشنود و امید دارند شاید به در این رفتن کاروان به فراموشی سپرده شوند.
امروز در این آخرین روز سال جامعه خبری مازندران به احترامت برسر مزارت خواهند آمد تا بدانی تو همیشه و در هر زمان برای ما عزیز و دوست داشتنی هستی و هیچگاه از دل ما نخواهی رفت.
روحت شاد. یادت گرامی .
فرامرزدرخشنده
